Deverry saga 04 - Lotsverbond by Katharine Kerr

Author:Katharine Kerr [Kerr, Katharine]
Language: nld
Format: epub
Tags: fantasy
Publisher: @
Published: 2010-12-22T23:00:00+00:00

'Heiligheid, wat is de gebruikelijke straf voor een dergelijke misdaad?'

'Ophangen, natuurlijk. Ook al is het kind onwettig, ze is een bloedeigen erfopvolgster, en zodoende is elke aanslag op haar leven niet alleen poging tot moord, maar ook hoogverraad.' De priester raadpleegde fronsend zijn enorme geheugen. 'De Kronieken van Koning Cynan bevatten de recentste uiteenzetting van dit principe, maar er zijn precedenten, het duidelijkste is misschien wel te vinden in de negende-eeuwse codificatie van Maryn de Eerste.' 'Heel goed, heiligheid,' zei Lovyan. 'Dan zal ik morgenochtend een malover bijeenroepen. Twee uren voor de noen is, dunkt me, een geschikt tijdstip.'

'Uitstekend, uwe genade. Tegen die tijd zal ik de juiste uiteenzetting van precedenten gereed hebben.' De oude man richtte zijn pientere donkere ogen op Merryc, die roerloos tussen zijn bewakers stond. 'Wil je met mij spreken, mijn zoon, of met andere priesters van onze tempel? De tijd is daar om je ziel voor te bereiden op de zaal des oordeels van de Grote Bel.'

Merryc glimlachte vluchtig en spuwde op de vloer. Praedd gaf hem een draai om zijn oren, waarna ze hem wegsleepten. Nevyn en Lovyan gingen naar de ontvangkamer van haar suite, waar de wind tegen het glas van de ramen loeide en dreunde en af en toe een rookwolk uit het vuur blies. Lovyan stond huiverend in haar geruite omslagdoek bij de haard en wreef haar handen. 'Dat is beter,' zei ze ten slotte. 'Die rechtszaal is zo ellendig koud om deze tijd van het jaar. Ach, bij de Godin, Nevyn, ik voel me zo oud en zo moe! Ik heb nog nooit eerder een man tot de strop veroordeeld, en ik zal er ook nog getuige van moeten zijn, vermoed ik.' Ze huiverde weer. 'Nou ja, niemand hoeft bang te zijn dat ik het rhan onder zijn rechtmatige erfopvolger wegsteel, zoals zoveel regenten hebben gedaan. Ik zal maar al te blij zijn om het te kunnen overdragen wanneer de tijd daar is.' Hoewel ze luchtig probeerde te spreken, waren haar ogen vertroebeld van zorg. 'A/s de tijd daar is, zou ik geloof ik moeten zeggen.' 'Die komt, uwe genade. Die komt.'

Maar hij kon de vermoeidheid en onzekerheid ook in zijn eigen stem horen.

Na het avondmaal ging Nevyn weer naar zijn eigen kamers. Terwijl Elaeno hem gezelschap hield, stond hij voor het venster en keek naar de haven in de verte, waar de schuimende golven gestadig aanrolden en de boten aan de steigers deden deinen. Hij vermoedde dat er een storm op til was, maar zelfs tussen de stormen door zouden de zeeën de hele winter hoog blijven. Hoe hij er ook naar verlangde naar Bardek te gaan, hij zou tot het voorjaar in Eldidd moeten blijven.

'Er is niets aan te doen, denk ik,' merkte Nevyn op. 'Of heb je ooit van een schip gehoord dat de overtocht van hier naar Surtinna in de winter heeft gemaakt?'

'Nee.' Elaeno dacht daar over na. 'Ik heb eerlijk gezegd nooit gehoord dat iemand het zelfs maar geprobeerd heeft.' 'Het is dus dwaasheid en absolute waanzin, hè?' 'Precies.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.